Να γνωριστούμε! Αν και με κάποιους τα έχουμε πει πολλές φορές!.. Αλλά νομίζω ότι έφτασε η ώρα της ανεξαρτησίας! Επειδή κάποιοι θέλουν να μάς βάλουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι... Η φυγή ποτέ δεν ήταν λύση, έστω και αν του φευγάτου η μάνα ποτέ δεν έκλαψε... Η αφεντιά μου θα ασχοληθεί με όσα αποφεύγουν όλοι ο άλλοι.. Ή έστω οι περισσότεροι... Για παράδειγμα ακούω δεξιά και αριστερά ένα πααμύθι... Μία ιστορία απο τα παλιά που συνδέει την εκκλησία και την πολιτική... Η μάλλον την τοπική αυτοδιοίκηση, όπως λέει και μία φίλη μου που παλεύει για να εκλεγεί δημοτική σύμβουλος και βγάζει σπυράκια όταν ακούει ότι πολιτεύεται... Μία φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ήταν ένας ενάρετος ιερέας... Ενέπνεε τον σεβασμό στον κλήρο και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός... Μέχρι που διαπίστωσε ότι η ενορία του χρειαζόταν ένα στάβλο για να κοιμούνται τα άλογα της εκκλησίας, αλλά και των χριστιανών με μικρότερο κόστος από εκείνο που απαιτούσαν και εισέπρατταν οι μεγαλοσιφλικάδες της περιοχής. Πήγε, λοιπόν, μία μέρα στον δήμαρχο και του ζήτησε συνεργασία για την κατασκευή του στάβλου... Η απάντηση που άκουσε όχι μόνο δεν άρεσε στον ιερέα, αλλά τον έφερε στα όριά του. Αποφάσισε να αφορίσει τον δήμαρχο. Αλλά δημιουργήθηκε ένα κενό εξουσίας... Έτσι, στράφηκε σε έναν μεγαλοτσιφλικά και του ζήτησε να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη... Η γλώσσα πέρασε ηδονικά πάνω από τα χείλη του επιχειρηματία, ο οποίς χάιδευε παράλληλα την πλούσια κοιλιά του!.. Από καιρό έβλεπε κι αυτός με μισό μάτι τον δήμαρχο και τους φίλους του... Αλλά φοβήθηκε να εκτεθεί... Αν πάθαινε ζημιά στις εκλογές θα γινόταν ρεζίλι... Έτσι, πήγε στην εύκολη λύση... Έριξε στην κούρσα τον επιστάτη του!!! Διδακτικό παραμύθι για το πώς γράφεται η ιστορία σε αυτή τη χώρα... Για ένα... πάρκινγκ, συγνώμη, για έναν σταύλο ήθελα να πω, μία πόλη γίνεται πεδίο εκλογικής μάχης!!! Θα επανέλθω!!!
